Ahlat Ağacı
(The Wild Pear Tree)
- IMDb Puanı 8.1
- Yapım Yılı 2018
- Ülke Almanya, Bosnia and Herzegovina, Bulgaria, Fransa, İsveç, Republic of Macedonia, Türkiye
- Film Süresi 188 dakika
Yönetmen Nuri Bilge Ceylan
Senaryo Akin Aksu, Ebru Ceylan, Nuri Bilge Ceylan
Ödüller 10 ödül & 13 Adaylık.
Nuri Bilge Ceylan Ahlat Ağacı’yla birlikte bir kez daha taşranın yolunu tutuyor ve odağına bir baba-oğul ilişkisini alıyor. Üniversiteyi bitirip memleketine geri dönen 20’li yaşlarındaki Sinan, kitabını basabilecek bir sponsor ararken hem ailesiyle ilgili sorunlarla yüzleşiyor hem de bir dönem tanıdığı insanlarla yeniden buluşuyor. Geçmiş muhasebeleriyle birlikte gelen bu karşılaşmalar en temelde Sinan’ın kendisiyle yüzleşmesiyle sonuçlanıyor. Doğu Demirkol’un başarılı performansıyla sivrildiği Ahlat Ağacı, özellikle ilk yarısında mizahı bolca kullanıyor. Öğretmen, yazar, asker, imam ve inşaatçı gibi karakterler üzerinden günümüz Türkiye'sine dair geniş bir portre çizen film dede, baba ve oğlu kapsayan üç jenerasyonun arasındaki güç savaşlarını, özünde ne denli benzer olduklarını gözler önüne sererek işliyor.
Serinin diğer filmleri 1
Resimler 2
İlginizi çekebilecek diğer filmler
Film hakkındaki düşüncelerinizi paylaşın
nbc günümüz sanat sineması adına ne kadar değerli olduğunu bir kez daha kanıtlamış. izlerken bize karakterlerin iç sıkıntısını hissettirebilmesi hem filmin hem de oyuncuların kuvvetini gösteriyor. yine de her şeyin yerli yerine oturuşu zaman zaman canımı sıkıyor. bazı simgelerin simgelenmek için orada bulunmalarını değil, filmin kendi içinde akıp gitmesini istiyorum. bazen bir zeki demirkubuz filminde insanın kendini boğmak istediği türden bir doğallığı, nuri bilge ceylan müthiş plancılığıyla elimden alabiliyor. mizahla yakalanmak istenen doğallığı , köprüdeki heykele kolu değdiğinde benim onu atacağına emin olmama rağmen çekip gitmesiyle yakalamak istiyorum; kadınla öpüşmesin yahut kadın evlenmesin istiyorum. tahmin edilebilirliğin kırılışıyla film de kendi içindeki bazı kalıpları kırabilir diye düşünüyorum.
elbette bunlar naçizane ve pek spesifik yorumlar. ben nuri bilge ceylan’ın kayanın üzerinde rüzgarla yaprakları savrulan fakat köküne sıkı sıkı tutunan çiçeği çekişini de izlerim. benim derdim bu çiçeğin yanında oturan kederli adamın çiçeği koparmadan gitmesidir.
ve şunu da söylemeden geçmek istemiyorum. sanat için sanattan, toplum için sanata akış gördüm. bizi zorlamak değil, ekmekle doyurmak istemiş. yediğim ekmek çok lezzetliydi. hem göz zevkimi arttırdı, hem de zihnime yeni düşünceler sağladı. ama kalkıp “evet be evet” dediğim filmlerin yanında sadece nuri bilge ceylan’a has bir eksiklik var. bana bunu sağlattığı film kuş uykusuydu. haluk bilginere elimden geldiği kadar objektif bakmaya çalışarak -çünkü girdiği her filmi ölümsüzleştiriyor- izlememe rağmen film beni tüm doğasıyla etkilemişti. bir zamanlar anadolu’da ise ahlat ağacı’ndakiyle benzer bir plancılık bende kırılmaya yol açtı.
Filmi izlerken süreye bakarsam çok az kaldığını görüp üzülürüm diye bakamadığım filmlerden birisiydi. Yeniden yeniden izlemeye değer.
akıcı, hızlı, aşklı, ağlamaklı vs bir film bekliyorsanız izlemeyin ki filmin hak ettiği 8 ve üzeri puanı düşmesin. Ancak bir Dostoyevski romanını okurken aldığınız zevki almak istiyorsanız, durmayın hemen izleyin. insanı insana beyaz perde ile anlatmaya çalışan Nuri Bilge Ceylan sen çok yaşa. inşallah bir gün ülkemizde Recep İvedik’e giden 7 milyon insan senin herhangi bir filmine gelir de geleceğe dair bir umut tohumu ekilir bozkırlarımızda.
bence çok akıcı bir filmdi. hiç sıkılmadan, ağzım açık seyrettim. filmde de dediği gibi: “zaman dediğin sessiz bir testere”
zeki demirkubuzun da tüm filmlerini eklersiniz umarım. ayrıca Çoğunluk, pandoranın kutusu, sivas, anayurt oteli, sarmaşık vb gibi yerli sanat filmlerini de unutmayın lütfen. en iyi değil tek iyi site unutulmazfilmler çünkü rakibi yok. teşekkürler tüm paylaşımlar için!
Nuri Bilge CEYLAN beni anlatmış. Birebir aynısı
Sizde fark ettiniz mi? Bilmem,ama Sinan filimde babasına hiç ‘baba’ diye hitap etmedi.
ben de dikkat ettim. imamlarla kahvede otururken muhabbetin sonunda bi kere baba yerine bizim peder diyor. babasının onca yaptıklarından sonra ona baba demeyi uygun bulmadığı için hiç o sıfatı kullanmıyor.
demek ki fark eden ben tek değilmişim
Çok etkilendim. Oyuncuların ustalığına hayran kaldım. Ağlamama ramak kalmıştı ki film bitti. Teşekkürler bu muhteşem filmi yapanlara. Teşekkürler unutulmazfilmler…
İyi seyirler.
Bir film değil, ilmek ilmek işlenmiş şaheser…
atıf yılmaz ö lütfü akad şerif gören metin erksan gibi efsanelere eklenmiş bir zincir n bilge ceylan sinema adına son zamanlarda o kadar alakasız boş saçma filmler yapıldı ki sanat değeri olmayan hemen unutulup giden ama üstat harika bir film yapmış doğalık kır hayatı şiirsel bir anlatım kara sizin arkadaşlar
hayatımda gördüğüm(tüm zamanlar yılmaz güney dahil)en iyi Türk filmi.mücehverimizsin nuri bilge ceylan.
Hiç düşünmez misiniz alıntısını çok sık yapardım hoşş. gerçek karakterler katıksız bir anlatım.iyinin Neye göre kime göre iyi yi bir daha düşündürüyor. Ba_yıl_dım
Doğu Demirkol ve Murat Cemcir harika bir ikili olmuşlar. Öte yandan diğer oyunculuklar da gerçekçi ve harikaydı. Filmin her köşesinde müthiş bir doğallık ve gerçekçilik vardı.
Nuri Bilge Ceylan bu filmde farklı ve iyi bir boyut yakalamış bence. Klişe bir laf ama modern zamanda taşra sıkıntısı iyi yansıtılmış.
Tam da bu yerde şunu demek lazım: Nuri Bilge Ceylan’ın sinemasında sürekli taşra, köy vb. yerler olması katmanlı bir yönetmen olmadığını belirtir gibi ama iyi bir görüntü(sinematografi) açısından bu yerleri seçmesi de mantıksız değil.
Ama genelinde toparlarsak bu film harika gerçekten. Çok gerçekçi. Diyaloglarda yerinde ve çok iyi.
Kesinlikle izlemelisiniz arkadaşlar. İyi seyirler.
Yine yeni yeniden, satır satır bir kitap okurcasına muhteşem bir
N.B.C. sineması. Olağan üstü görüntüler, iki mükemmel oyunculuk
Doğu Demirkol Murat Cemcir.
not-sitede bulunan kamera arkasını kesinlikle izlemelisiniz.-
siteye teşekkürler.
Bizden de teşekkürler. İyi seyirler.